Sayın Hocalarım...
Akademisyenlik bildiğiniz gibi araştırma görevlisi, öğretim görevlisi, okutman ve sonrasında yar.doc. doc ve prof. ile sonlanan bir meslektir. Kendine has handikapları olan ve bazen öğrenme bazen öğretme ve bazende tatmin aracıdır. Bana sorarsanız sevdanız varsa bu yola çıkın.
Bende lisans bitirdim, yüksek yaptım ve doktoramın bitmesine az kaldı. Özel üniversite tecrübelerimle olsa bile işsizim ve sevdiğim akademisyenlik ile alakası olmayan bir süreç. Birilerine yaranamadığım için işsizim çok şükür. Hakkımla ben doktorama bitirmeye bakıyorum.
Beni geçelim şunu anlatmaya çalışıyorum. Ben hep takip ediyorum kanaatimce akademisyenligi sadece basamak olarak isteyenler var. Ikinci bir meslek olarak seçmek isteyen var. AkademisyenliÄ£in verdiği sosyal sermayenin tutkunu olanlar var. Bendede var ama bu meslek gerçekten sadece sevilince yapılır. Geceleri uyumayarak yapılır. Kadrolu olup odasında film sezonlarını indiren hocalar gördüm kendim yer bulamayinca kantinde makale okumasi yapmaktayim veya yapiyoruz.
Benim isteğim ve sorum şu. BU MESLEÄ¢I YAPACAK INSANLARI BURALARDA GORMEK. Bu mesleği ehil olmadan kazananlar sizlere acıyorum ben. Ama bu bizlere güçte veriyor. Güzel ülkemiz için birşeyler verebileceksek herşeye razıyız.
Biz bu mesleğin maaşını alamayanlar veya almayanlar;
1. Çalışkan olmak zorundayız ve çalışıyoruz.
2. Rehavete kapılmayız.
3. Kısır cekismelerde bulunmayiz.
4. Siyaset ve menfaat bizim için geri plandadır.
5. Umut ve hayallerimizle yaşarız ve bunlarla ayaktayiz.
6. Zor gibi görünsede bizim tasallutumuz ve bizim gelişme zembereğimiz bunlardır. ....
Bunları artirabiliriz. Ben içimi bir nebzede olsun döktüm. Benim gibi aynı hisleri paylaşan meslektaşlarımı buraya bekliyorum. Maaş ve makam kaygısı olmayan. İşi kendi hedefleri olan. Atm akademisyenleri olmayanları.
Not; buradaki ifadeler asla bir genelleme ve şahsa özellik değildir. Kocaman bir yaranın resmidir.
Saygılarımla. ..
BEN MUTLUYUM...
Akademisyenlik bildiğiniz gibi araştırma görevlisi, öğretim görevlisi, okutman ve sonrasında yar.doc. doc ve prof. ile sonlanan bir meslektir. Kendine has handikapları olan ve bazen öğrenme bazen öğretme ve bazende tatmin aracıdır. Bana sorarsanız sevdanız varsa bu yola çıkın.
Bende lisans bitirdim, yüksek yaptım ve doktoramın bitmesine az kaldı. Özel üniversite tecrübelerimle olsa bile işsizim ve sevdiğim akademisyenlik ile alakası olmayan bir süreç. Birilerine yaranamadığım için işsizim çok şükür. Hakkımla ben doktorama bitirmeye bakıyorum.
Beni geçelim şunu anlatmaya çalışıyorum. Ben hep takip ediyorum kanaatimce akademisyenligi sadece basamak olarak isteyenler var. Ikinci bir meslek olarak seçmek isteyen var. AkademisyenliÄ£in verdiği sosyal sermayenin tutkunu olanlar var. Bendede var ama bu meslek gerçekten sadece sevilince yapılır. Geceleri uyumayarak yapılır. Kadrolu olup odasında film sezonlarını indiren hocalar gördüm kendim yer bulamayinca kantinde makale okumasi yapmaktayim veya yapiyoruz.
Benim isteğim ve sorum şu. BU MESLEÄ¢I YAPACAK INSANLARI BURALARDA GORMEK. Bu mesleği ehil olmadan kazananlar sizlere acıyorum ben. Ama bu bizlere güçte veriyor. Güzel ülkemiz için birşeyler verebileceksek herşeye razıyız.
Biz bu mesleğin maaşını alamayanlar veya almayanlar;
1. Çalışkan olmak zorundayız ve çalışıyoruz.
2. Rehavete kapılmayız.
3. Kısır cekismelerde bulunmayiz.
4. Siyaset ve menfaat bizim için geri plandadır.
5. Umut ve hayallerimizle yaşarız ve bunlarla ayaktayiz.
6. Zor gibi görünsede bizim tasallutumuz ve bizim gelişme zembereğimiz bunlardır. ....
Bunları artirabiliriz. Ben içimi bir nebzede olsun döktüm. Benim gibi aynı hisleri paylaşan meslektaşlarımı buraya bekliyorum. Maaş ve makam kaygısı olmayan. İşi kendi hedefleri olan. Atm akademisyenleri olmayanları.
Not; buradaki ifadeler asla bir genelleme ve şahsa özellik değildir. Kocaman bir yaranın resmidir.
Saygılarımla. ..
BEN MUTLUYUM...
Son düzenleme: